De nacht is foarby, de sinne is frij, omheech te gean.
(De nacht is voorbij, de zon staat op het punt om op te komen)
Aanst wurdt it dei, de moarn is te nei, om stil te stean.
(Straks wordt het dag, de morgen is te pril om stil te staan)
It libben wie wrang, it wachtstjen te lang, mar 't nimt in kear
('t Leven was wrang, het wachten te lang, maar het tij keert)
Ws mar net bang, nea wer bang, it hoecht net mear
(Wees maar niet bang, nooit meer bang, het hoeft niet meer)
Der sil gjin dei begjinne, dat ik net by dy bin
(Er zal geen dag beginnen, dat ik niet bij jou ben)
Gjin oerwurk foar s rinne, snder sin
(Voor ons zal geen uurwerk zinloos tikken)
REFREIN:
Jou my dyn hn, jou my din hert
(Geef me je hand, geef me je hart)
Asto it doarst mei my
(Als je het aandurft met mij)
Hjir is myn hn, hjir is myn hert
(Hier is mijn hand, hier is mijn hart)
'k Jou myn bestean oan dy
(Ik geef mijn bestaan aan jou)
Lang wie it kld en tsjuster, aanst komt de dei
(Lang was het koud en donker, straks komt de dag)
Fynt it ljocht syn wei, yn in njie dei
(Vindt het licht zijn weg, in een nieuwe dag)
'k Kaam net t e rie, it paed dat ik gie, it wie snder ein
(Ik kwam er niet uit, de weg die ik ging, was zonder einde)
De tiid dy't der wie, it hert dat ik hie, it wie fersein
(De tijd die er was, het hart dat ik had, het was vergeven)
'k Ha my oan dy jn, mysels yn dy fn 'k begin op e nij
(Ik heb mij aan jou gegeven, mijzelf in jou gevonden, ik begin opnieuw)
Leafde hat wn, twa minsken bn, mar fgelfrij
(Liefde heeft gewonnen, twee mensen verbonden, maar vogelvrij)
Der sil gjin dei beginne, dat ik net by dy bin
(Er zal geen dag beginnen, dat ik niet bij jou ben)
Gjin oerwurk foar s rinne, snder sin
(Voor